Om aan de Europese nitraatrichtlijn te voldoen, is in Vlaanderen een mestbeleid uitgewerkt, dat grotendeels steunt op klassieke “command and control” maatregelen (maximale bemestingsnormen e.d.). In de literatuur echter, worden verhandelbare rechten omschreven als een meer kostenefficiënt en resultaatgericht beleidsinstrument. Toegepast op de nutriëntenemissie zouden ze een antwoord kunnen zijn op het huidige, dure mestbeleid. In deze publicatie wordt aan de hand van simulatiemodellen een vergelijking gemaakt tussen beide beleidsinstrumenten. Op basis van boekhoudkundige gegevens van 190 vleesvarkenbedrijven wordt aangetoond dat verhandelbare rechten een kostenvoordeel bieden van ruim 88 %, ten opzichte van het meest kostenefficiëntste “command and control” model. Dit resultaat geeft aan dat verhandelbare rechten als beleidsinstrument voor de landbouwsector tenminste aan een overweging toe zijn.
Related Links
