Mestfraude. Dus de veestapel moet krimpen. Althans, dat vindt het Openbaar Ministerie. ‘Het kan zijn dat het nog wat vroeg is om de balans op te maken. Maar misschien is de praktijk weerbarstig’, aldus het NRC. Het kan zijn? Misschien?
Rob de Rijck, de landelijk coördinerend milieuofficier van justitie, meldt in het NRC dat hij niet politiek verantwoordelijk is en hij niet deskundig is op het gebied van voedselvoorziening. Maar vanuit het strafrecht beredeneert hij dat de enige manier om de mestfraude tegen te gaan het verkleinen van de veestapel is. Maar is dat wel zo?
Rotte appels heb je in alle lagen van de samenleving. Terecht wordt er op social media een vergelijking gemaakt met hardrijders. Rijdt er in Drenthe iemand te hard, dan betekent dat toch niet dat er elders in het land auto’s van de weg gehaald moeten worden? Mestfraudeurs zijn de rotte appels, maar vergeten wordt dat het overgrote deel van de mestjongens en – meiden hun handel keurig volgens de regels drijven.
Minister Carola Schouten lijkt in een spagaat te zitten. Luistert ze naar De Rijck, dan is de sector op z’n zachtst gezegd not amused. Steekt ze haar handen in het vuur voor de boer, dan komt de derogatie voor ná 2019 mogelijk in het geding.
Op AgroTechniek Holland afgelopen september is de gedragscode KeurMest gepresenteerd. Punt 1 van die code: ik neem mijn verantwoordelijkheid op het gebied van eerlijke verantwoording en gebruik van mest en mineralen. De sector zou er verstandig aan doen massaal de handtekening onder de code te zetten. Het goede voorbeeld geven, laten zien dat de mestsector van goede wil is en rustig wachten tot er, misschien, een wetenschappelijke onderbouwing komt op de uitspraken van het OM.
